کاربرد اصلي ياتاقان هاي جدار نازک در کمپرسورهاي رفت و برگشتی و موتورهاي احتراق داخلي است. ضخامت جداره نسبت به قطر داخلي، در اين نوع از ياتاقان هاي روغني در حدود ۱به۳۰ بوده و به همين ميزان ضخامت لايه بابيت نيز نازکتر است که عموماً در حدود ۰٫۰۵ تا ۰٫۱۳ ميليمتر در نظر گرفته مي شود. ياتاقان هاي جدار نازک، با توجه به ظرفيت تحمل بار زياد و وزن کم، اولين بار در موتور خودرو به کار گرفته شدند، که پس از کارکرد موفقيت-آميز، کاربرد آنها گسترش يافت. گرچه ياتاقان هاي مورد استفاده در تجهيزات رفت و برگشتي، در سرعتهاي نسبتاٌ کم کار مي کنند، ولي بارهاي ديناميک بزرگي بر آنها وارد مي-گردد. به همين دليل از آلياژهاي پايه مس مانند برنزهای سرب دار يا آلومينيوم بر روي پوسته فولادي استفاده مي گردد. پوسته فولادي به جهت استحکام بالا مي تواند مي تواند درگيري مناسب مابين ياتاقان و نشيمن را فراهم نمايد. اين درگيري نقشي حياتي در کاهش آسيبهاي ناشي از لقي نشيمن دارد. در ياتاقان هايي که داراي لايه پوششي سخت تري همانند آلياژهاي مس و آلومينيوم مي باشند، عموماً يک لايه نازک از مواد نرمتر و شکل پذير به نام روکش فوقاني اعمال مي گردد. اين روکش از جنس سرب – قلع، سرب – قلع –مس يا سرب – اينديوم و از آلياژهاي بابيت نرمتر است. در اين شرايط ضخامت روکش از ۰٫۱۱ ميليمتر تجاوز نمي نمايد که موجب مي گردد استحکام موثر آن از بابيت بيشتر باشد. ياتاقان هايي که از يک پوسته فولادي، يک لايه مسي يا آلومينيومي و يک روکش فوقاني تشکيل شده اند، اصطلاحاً به عنوان ياتاقان هاي جدار نازک سه لايه شناخته مي شوند.
